مشروعیت کودکان متولد از شیوه های جدید باروری در حقوق ایران، مصر و انگلیس

چکیده در همه سیستم­های حقوقی، کودک حاصل از رابطه نامشروع، غیر قانونی و نامشروع تلقی می­شود و از برخی حقوق کودک مشروع، محروم می­ماند. از آن‏جا که شیوه­های جدید باروری در اغلب موارد، به لحاظ دخالت شخص ثالث در فرآیند تولید مثل، با مقدمات حرام همراه است، لذا مسأله مشروعیت اطفال حاصل از این شیوه­ها مطرح می­گردد. این مقاله به بررسی امکان الحاق شرعی و قانونی کودک حاصل از شیوه­های جدید باروری به والدین خود در حقوق ایران، با تکیّه بر منابع فقهی می­پردازد. نویسنده در کنار مطالعه حقوق ایران، مروری تطبیقی بر حقوق مصر و انگلیس هم دارد. مطالعه در حقوق ایران بیانگر سکوت قانون­گذار و اختلاف دیدگاه فقهای امامیه در پاسخ به این مسأله اساسی است؛ از نظر برخی فقهای امامیه، طفل مذکور فاقد نسب مشروع و در حکم فرزند متولد از زناست. اما اغلب فقهای امامیه علی­رغم تأکید بر عدم ارتکاب مقدمات حرام در ارائه و استفاده از شیوه­های جدید باروری، کودک حاصل از شیوه­های مذکور را حتی در فرض نامشروع بودن شیوه­ مورد استفاده، به والدین خود ملحق می­دانند. در حقوق انگلیس و مصر نیز عدم رعایت شرایط قانونی سبب می­شود کودک غیر قانونی و نامشروع تلقی شود.